ΒΗΧΑΣ-ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ

 

Ο βήχας αποτελεί το πιο συχνό σύμπτωμα των παθήσεων του αναπνευστικού συστήματος. Στη πραγματικότητα είναι ένα φυσιολογικό αντανακλαστικό που σκοπό έχει αφ’ενός να εμποδίσει την είσοδο ξένων ουσιών ( πχ αλλεργιογόνα ) μικροβίων και ιών και αφ’ετέρου να αποβάλλει παθολογικές εκκρίσεις του βρογχικού δέντρου.Με την έννοια αυτή είναι ωφέλιμος για τον οργανισμό γιατί τον προστατεύει απ’ αυτούς τους βλαπτικούς παράγοντες.

 

 Οι πιο συχνές παθήσεις με κύριο σύμπτωμα το βήχα είναι αυτές  του ανωτέρου αναπνευστικού συστήματος.Ο βήχας συνήθως είναι  επίμονος και ενοχλητικός για τον ασθενή και μερικές φορές διαρκεί αρκετές μέρες  μετά την υποχώρηση των άλλων συμπτωμάτων της ίωσης. Αποτελεί επίσης τη συχνότερη αιτία που οι ασθενείς ζητούν ιατρική βοήθεια. Υπάρχουν βέβαια και οι χρόνιες παθήσεις του αναπνευστικού συστήματος  όπως και άλλες σοβαρότερες που συνοδεύονται από βήχα. Αλλά αυτές οι περιπτώσεις  χρειάζονται ιδιαίτερη ιατρική φροντίδα και μέριμνα, συνήθως νοσοκομειακή.

 

 Όπως είπαμε ο βήχας είναι ένα σύμπτωμα προστατευτικό για τον οργανισμό και επομένως πρέπει να είμαστε φειδωλοί στη χρήση αντιβηχικών φαρμάκων. Η ουσιαστική θεραπεία πρέπει να στοχεύει στο αίτιο που προκαλεί το βήχα και όχι στον ίδιο το βήχα.

 

 Η Ομοιοπαθητική Ιατρική, όπως είναι γνωστό έχει ακριβώς αυτό το στόχο, το αίτιο των ασθενειών Και πως καταπολεμά το αίτιο ; Κινητοποιώντας τις αμυντικές δυνάμεις του οργανισμού οι οποίες έχουν αδυνατίσει εξ αιτίας του παθογόνου παράγοντα. Με δεδομένο ότι το αμυντικό σύστημα του οργανισμού έχει ένα πλούσιο οπλοστάσιο ειδικό  για κάθε ασθένεια η ενίσχυσή του  αποτελεί την αποτελεσματικότερη και συνάμα την πιο φυσική θεραπεία . Η θεραπεία με την Ομοιοπαθητική έχει άλλο ένα σπουδαίο πλεονέκτημα. Δεν έχει παρενέργειες, επειδή τα φάρμακα που χρησιμοποιεί  είναι υπεραραιωμένα διαλύματα . Η δυσκολία στην Ομοιοπαθητική είναι να βρεθεί το σωστό φάρμακο που ταιριάζει στην κάθε περίπτωση . Χρειάζεται βαθειά γνώση και εμπειρία από τον Ομοιοπαθητικό γιατρό και της Ομοιοπαθητικής αλλά και της Κλασσικής Ιατρικής. Η επιλογή του σωστού  φαρμάκου όπως σε κάθε άλλη παθολογική κατάσταση   προϋποθέτει τη λεπτομερή λήψη του ιστορικού του ασθενούς με σκοπό  τη εύρεση του ιδιοσυγκρασιακού φαρμάκου . Ειδικότερα στην περίπτωση του βήχα εξετάζονται οι ακόλουθες τρεις παράμετροι.

 

α)  Ο χαρακτήρας του βήχα  π.χ. ξηρός ,παραγωγικός βήχας

 

β) περίοδοι της μέρας που εμφανίζεται πχ.  πρωί  βράδι,

 

 γ) τροποποιητικοί παράγοντες  πχ  επιδείνωση ή χειροτέρευση από ζέστη κρύο ζεστά , κρύα ροφήματα,

 

δ) συνοδά συμπτώματα πχ πόνος στο λαιμό

 

ε) το είδος του πόνου π.χ. καυστικός, νηγμώδης , ερεθιστικός .

 

στ ) συνθήκες κάτω από τις οποίες εμφανίστηκε πχ.  έκθεση σε ακραίες θερμοκρασίες  υπερβολική σωματική καταπόνηση.

 

 

Ανάλογα με τις απαντήσεις  θα επιλεγεί και το φάρμακο που ταιριάζει. Έτσι διαφορετικό φάρμακο θα δοθεί στον παραγωγικό ,στο ξηρό βήχα , στο βήχα που επιδεινώνεται από το κρύο ή βελτιώνεται με τη ζέστη.

Εκτός από αυτά ο γιατρός πρέπει να εξετάσει διαφόρους παραμέτρους που αφορούν το μεταβολισμό και την ιδιοσυγκρασία του ασθενούς.

 

Να τονίσουμε ότι δεν υπάρχει ένα ενιαίο φάρμακο για κάθε ασθένεια στην Ομοιοπαθητική.  Για παράδειγμα  10 διαφορετικοί ασθενείς με βήχα θα πάρουν 10 διαφορετικά φάρμακα. Ο γιατρός πρέπει να επιλέξει το κατάλληλο φάρμακο  ανάμεσα σε εκατοντάδες άλλα.

 

Η θεραπεία με την Ομοιοπαθητική Ιατρική  έχει συνήθως θεαματικά αποτελέσματα και προκειμένου για το βήχα ο ασθενής απαλλάσσεται από το ενοχλητικό αυτό σύμπτωμα το 1ο 24 ωρο.  Τέλος με ιδιαίτερη έμφαση τονίζεται η άμεση αποτελεσματικότητα  της Ομοιοπαθητικής στα παιδιά.