ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

 

ΗΜΙΚΡΑΝΙΕΣ

 

Με τον όρο ημικρανία εννοείται κρίση δυνατού πονοκέφαλου εντοπιζόμενη συνήθως στο μισό του κεφαλιού. Η εντόπιση δεν είναι σταθερή , άλλοτε  αφορά το δεξιό μισό άλλοτε το αριστερό και άλλες φορές όλο το κεφάλι. Στον ίδιο άτομο οι κρίσεις εντοπίζονται περισσότερο στο ίδιο ημισφαίριο αλλά δεν είναι και ασύνηθες  ο πόνος σε άλλες κρίσεις  ν’ αλλάζει θέση.

 

Υπολογίζεται ότι ένα 5-10% του πληθυσμού υποφέρει από ημικρανίες και είναι περισσότερο συχνές  στις γυναίκες. Ο πόνος είναι τόσο δυνατός που καθιστά το άτομο αδύναμο να συνεχίσει τις καθημερινές δραστηριότητες με όλες τις δυσάρεστες οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες που μπορεί να έχει.  Οι ημικρανίες συνοδεύονται και από άλλα συμπτώματα όπως ναυτία, εμετό, φωτοφοβία, δυσανεξία σε ήχους και οσμές . Το άτομο θέλει να μένει ξαπλωμένο σε σκοτεινό δωμάτιο μακριά από οποιαδήποτε ερέθισμα. Σε άλλες λιγότερο συχνές περιπτώσεις συνυπάρχουν οπτικές ψευδαισθήσεις γνωστές σαν αύρα.

 Η διάρκεια των κρίσεων είναι από μερικές ώρες μέχρι μέρες. Η περιοδικότητά τους δεν είναι σταθερή και υπάρχουν περίοδοι όπου ο ασθενής είναι ελεύθερος κρίσεων.

 

 Σ’ αντίθεση με την ημικρανία η κεφαλαλγία τάσεως( ο κοινός πονοκέφαλος ) δεν αποδιοργανώνει . Η καθημερινή δραστηριότητα δεν διαταράσσεται και το άτομο  συνεχίζει την εργασία του με κάποια βέβαια δυσφορία. Ο τύπος αυτός του πόνου ανταποκρίνεται καλά στα συνήθη αναλγητικά ενώ αυτά δεν έχουν κανένα, ακόμα και ανακουφιστικό, αποτέλεσμα  στις ημικρανίες.

 

Αιτιολογία

 

 Ένα πολύ μικρό ποσοστό των ημικρανιών αποτελούν σύμπτωμα μιας νόσου και θα υποχωρήσουν εφ όσον θεραπευτεί  κύρια νόσος. Για τις υπόλοιπες η αιτιολογία είναι άγνωστη. Καταγράφεται αλλαγή στον αγγειακό τόνο των αγγείων του εγκεφάλου αλλά ποια είναι η αιτία που την προκαλεί δεν είναι γνωστή. Ενοχοποιούνται βέβαια το άγχος και γενικά η άσχημη ψυχολογική κατάσταση. Η τελευταία θεωρία αποδίδει τις κρίσεις σε μια παροδική μεταβολή της καταστάσεως του εγκεφαλικού φλοιού την φλοιώδη μετακινουμένη καταστολή όπως έχει ονομαστεί και η οποία ενδεχομένως να κληρονομείται.

 

 Η ψυχολογική προσέγγιση θεωρεί την ημικρανία σαν μια σωματική έκφραση εσωτερικής δυσαρμονίας για την οποία το άτομο δεν έχει τη δύναμη να δώσει την κατάλληλη λύση . Οι συνειδητές η υποσυνείδητες οξύνσεις αυτής της δυσαρμονίας λειτουργούν σαν έναυσμα των κρίσεων . Πρόκειται για μια καινούργια ισορροπία που αναζητά η σοφία του αμυντικού συστήματος προκειμένου να βρει προσωρινή λύτρωση από τη δυσάρεστη ψυχολογική κατάσταση που δημιουργεί η δυσαρμονία. Είναι σαν να λέει το αμυντικό σύστημα καλύτερα ημικρανία παρά το ψυχολογικό αδιέξοδο της εσωτερικής σύγκρουσης.  Βέβαια οι κρίσεις ημικρανίας μπορεί να συνεχίζονται και μετά τη ψυχολογική λύση. Η εξήγηση σ’ αυτή την περίπτωση μπορεί ν’ αποδοθεί στην εγκατάσταση ενός αντανακλαστικού μηχανισμού πρόκλησης πόνου όπου το ερέθισμα να είναι η ανάμνηση της εσωτερικής δυσαρμονίας ακόμα και από κάποιο τυχαίο γεγονός .

 

 Ομοιοπαθητική θεραπευτική αντιμετώπιση

 

 Μια επιτυχημένη αντιμετώπιση των ημικρανιών προϋποθέτει μια ενδελεχή μελέτη του ασθενούς με σκοπό την ανεύρεση του απόλυτα ειδικού φαρμάκου . Ειδικότερα η ομοιοπαθητική προσέγγιση περιλαμβάνει τα παρακάτω

 

 α) Πλήρη μελέτη του ιατρικού ιστορικού.

 

 β) Καταγραφή του ομοιοπαθητικού ιστορικού που αποσκοπεί στην διερεύνηση του μεταβολικού-βιοχημικού-ψυχολογικού προφίλ του ασθενούς.

 

 γ) Αναγνώριση των ευχάριστων ή δυσάρεστων γεγονότων που προηγήθηκαν της έναρξης των κρίσεων.

 

 δ) Μελέτη των χαρακτήρων του πόνου. Ο πόνος της ημικρανίας περιγράφεται σαν καυστικός, πιεστικός, συσφιγκτικός , συνθλιπτικός, διατιτραίνον παλμικός κτλ. Άλλοτε ο ασθενής αδυνατεί να δώσει συγκεκριμένο όνομα και τον περιγράφει περιφραστικά όπως « σαν να είναι χτυπημένο το κεφάλι» «σαν να τον γρατζουνάει εσωτερικά» « σαν να χτυπάνε σφυριά μέσα στο κεφάλι» « σαν ένας πόνος που τον κομματιάζει» κτλ.

 

 ε) Ώρα έναρξης του πόνου. Κάποιες ημικρανίες εμφανίζονται συγκεκριμένη ώρα, άλλες με το ξύπνημα , άλλες στη διάρκεια του ύπνου.

 

 στ) Εκλυτικοί ή τροποποιητικοί παράγοντες του πόνου. Η επίδραση της ζέστης, του κρύου ,του ήλιου της υγρασίας στη έναρξη ή την επιδείνωση του πόνου αποτελούν σημαντικές πληροφορίες που βοηθούν στην τελική εκτίμηση. Ακόμα διάφορες τροφές με την κατανάλωση τους προκαλείται  πονοκέφαλος.

 

 ζ) Εντόπιση του πόνου επεκτάσεις.  Έχει μεγάλη αξία από ποιο σημείο αρχίζει ο πόνος . Επίσης αν είναι σταθερός στο ίδιο σημείο ή επεκτείνεται σε άλλα μέρη του κεφαλιού ή και του αυχένα.

 

 Η συνεκτίμηση όλων των παραπάνω παραγόντων θα οδηγήσει το γιατρό στο μοναδικό και απόλυτα ειδικό ομοιοπαθητικό φάρμακο που χρειάζεται ο ασθενής. Όπως είναι φανερό η προσπάθεια αυτή για να είναι αποδοτική προϋποθέτει σοβαρή μελέτη αφ’ ενός και αφ’ ετέρου μεγάλη εμπειρία από το γιατρό ώστε να εκτιμήσει σωστά τις πληροφορίες που θα του δώσει ο ασθενής.

 

 Αποτελεσματικότητα της θεραπείας με Ομοιοπαθητική.

 

 Η ανταπόκριση του ασθενούς στην ομοιοπαθητική θεραπεία εξαρτάται από πολλούς παράγοντες , όπως το χρονικό διάστημα που υποφέρει ο ασθενής, η συχνότητα και η διάρκεια των κρίσεων , η δυσκολία ή ευκολία ανεύρεσης του κατάλληλου ομοιοπαθητικού φαρμάκου ( αν δηλαδή το ιστορικό παραπέμπει σε καθαρό φάρμακο)  . Η διάρκεια της θεραπείας είναι μερικοί μήνες αν και υπάρχουν περιπτώσεις που ο ασθενής  από τον πρώτο κιόλας μήνα της θεραπείας απαλλάσσεται  οριστικά από  τις ημικρανίες. Η πορεία της θεραπείας εκτιμάται από την μελέτη τριών παραμέτρων α) της έντασης του πόνου β) της διάρκειας και γ) της συχνότητας . Οποιαδήποτε από τις τρεις παραμέτρους παρουσιάζει βελτίωση θεωρείται ότι ο ασθενής έχει μπει στη διαδικασία πλήρους ίασης.

 

 Η αποτελεσματικότητα της ομοιοπαθητικής θεραπείας είναι σημαντική. Η εμπειρία δείχνει ότι ένα σημαντικό ποσοστό ασθενών περίπου 80 % απαλλάσσεται οριστικά από τις κρίσεις πόνου. Οι υπόλοιποι παρουσιάζουν μεγάλη βελτίωση και σε κάθε περίπτωση ο πόνος είναι ανεκτός, δεν διαταράσσει την καθημερινότητα του ασθενούς και υποχωρεί με τα απλά αναλγητικά.

 

 Να σημειωθεί τέλος ότι τις πρώτες μέρες της θεραπείας είναι ενδεχόμενο ο ασθενής να παρουσιάσει επιδείνωση του πόνου και αυτό είναι θετικό  σημάδι ότι φάρμακο είναι το σωστό και σύντομα θα ακολουθήσει η βελτίωση.