Ιστορία της ομοιοπαθητικής

 

Η πρώτη βασική αρχή της Ομοιοπαθητικής ήταν γνωστή στην Αρχαία Ελλάδα. Ο πατέρας της Ιατρικής Ιπποκράτης διατύπωσε το νόμο  « Όμοια ομοίοις ιάματα εισί «  δηλαδή τα όμοια θεραπεύουν τα όμοια . Οι επιστημονικές  όμως βάσεις θεμελιώθηκαν πριν 200 χρόνια από τον Γερμανό γιατρό Hahnemann. Ακόμα  ο ίδιος και οι συνεργάτες του πειραματιζόμενοι στους εαυτούς τους απέδειξαν τη δραστικότητα των ομοιοπαθητικών φαρμάκων.

Σήμερα η Ομοιοπαθητική  είναι αναγνωρισμένη από την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας  και εφαρμόζεται σ’ όλο τον κόσμο.

 

 

Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα

 

 

Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα είναι φυσικά προϊόντα. Προέρχονται κυρίως από τα φυτά και δευτερευόντως από τα ορυκτά. Η διαδικασία παρασκευής τους περιλαμβάνει διαδοχικές αραιώσεις της φαρμακευτικής ουσίας με ταυτόχρονες μηχανικές κρούσεις . Με τον τρόπο αυτό ενεργοποιούνται οι θεραπευτικές τους ιδιότητες ενώ παράλληλα απαλλάσσονται από κάθε τοξικότητα. Δεν προκαλούν καμμία παρενέργεια και χορηγούνται με ασφάλεια ακόμα και σε εγκύους, νεογνά, και σε θηλάζουσες γυναίκες. Η θεραπευτική τους δράση έχει αποδειχτεί από πολλές έρευνες και μελέτες οι οποίες διεξάγονται με όλες τις προϋποθέσεις εγκυρότητας που θέτει η Ιατρική επιστήμη.

 

Η επιλογή του ομοιοπαθητικού φαρμάκου που χρειάζεται κάθε ασθενής  στηρίζεται στο λεπτομερές ιστορικό.  Σημειώνεται ότι ο γιατρός πρέπει να βρει το φάρμακο που ταιριάζει σε κάθε ασθενή επιλέγοντας ένα ανάμεσα στα 3000 ομοιοπαθητικά φάρμακα.  Δηλαδή ο ασθενής χρειάζεται το δικό του αποκλειστικά φάρμακο. Πιο απλά  δέκα ασθενείς με την ίδια πάθηση  θα πάρουν δέκα διαφορετικά φάρμακα.

 

 

Σχέση Ομοιοπαθητικής κλασσικής Ιατρικής

 

Σαν κλάδος της Ιατρικής επιστήμης η ομοιοπαθητική συνεργάζεται με όλες τις άλλες ειδικότητες. Ο ομοιοπαθητικός γιατρός χρησιμοποιεί όσες εργαστηριακές εξετάσεις κρίνει ότι είναι απαραίτητες για τη διάγνωση. Σε ιδιαίτερες περιπτώσεις θα συνεργαστεί με γιατρούς άλλων ειδικοτήτων.

  Η Ομοιοπαθητική Ιατρική πρέπει ν’ ασκείται αποκλειστικά από γιατρούς που έχουν την σχετική  άδεια ασκήσεως του ιατρικού επαγγέλματος.